منابع، طیف وسیعی از پدیده‌های فردی، اجتماعی و سازمانی را در برمی‌گیرند. منابع به‌نوبه خود منجر به ایجاد مزیت رقابتی نمی‌شوند. بلکه دسته‌بندی منحصربه‌فرد منابع چندگانه سازمانی است که منجر به خلق مزیت رقابتی برای سازمان می‌شود.
منابع سازمانی شامل منابع مشهود و منابع نامشهود هستند.
منابع مشهود و منابع نامشهود
منابع مشهود
منابع مشهود دارایی‌های هستند که قابل‌مشاهده و قابل کمی‌سازی هستند. تجهیزات و امکانات تولید، مراکز توزیع و ساختارهای رسمی گزارش دهی در سازمان‌ها جزء منابع مشهود هستند. منابع مشهود به چهار گروه طبقه‌بندی می‌شود که عبارت‌اند از: منابع مالی، منابع سازمانی، فیزیکی و فناورانه.
منابع نامشهود
منابع نامشهود دارایی‌هایی هستند که ریشه در تاریخچه سازمان دارند و در طی زمان ایجاد می‌شوند. با توجه به اینکه منابع نامشهود در روش‌های منحصربه‌فرد انجام کار در سازمان نهفته‌اند تجزیه تحلیل و تقلید آن‌ها برای رقبا دشوار است. دانش، اعتماد بین مدیران و کارکنان، توانمندی‌های مدیریتی رویه‌های سازمانی، توانمندی‌های علمی، قابلیت نوآوری، نام و نشان تجاری، شهرت محصولات و خدمات سازمان نزد مشتریان و چگونگی تعامل سازمان با افراد مصادیقی از منابع نامشهود سازمان هستند.
منابع نامشهود به سه گروه شامل منابع انسانی، نوآورانه و آوازه‌ای(شهرت) تقسیم می‌شوند.
نکته مهم اینکه همان‌طور که می‌دانید در کشور ما، ایران ۵ برابر کشورهای پیشرفته دانشگاه وجود دارد. در ایران ۲۶۴۰ دانشگاه وجود دارد، درحالی‌که در چین تنها ۲۴۸۱ و هند ۱۶۲۰ دانشگاه وجود دارد. بنا بر گزارش‌ها تعداد دانشگاه‌های اغلب کشورهای پیشرفته جهان نیز زیر ۵۰۰ دانشگاه است. آلمان ۴۱۲، انگلیس ۲۹۱، کانادا ۳۲۹، ایتالیا ۲۳۶ و هلند ۴۲۳ دانشگاه دارند.
۸۰ درصد وزیران کابینه انگلیس مدرک لیسانس دارند. اینکه چرا در کشور ما مدرک‌گرایی رواج پیدا کرده در این مقال نمی‌گنجد و در فرصتی بهتر قابل‌بررسی است. در ایران ۵ هزار میلیارد تومان از بودجه کشور صرف دانشگاه‌ها می‌شود.
آن چیزی که قابل‌تأمل و ملاحظه بسیار است این است که صرف داشتن منابع برای ما اهمیت ندارد اینکه بتوانیم این از منابع قابلیت محوری به دست آوریم مهم است.
نوشته: سید علیرضا هاشمی
عضو هیئت‌علمی سازمان مدیریت صنعتی
