منابع در سازمان از اهمیت زیادی برخوردار هستند ولی چگونگی استفاده از این منابع یعنی قابلیتها به اندازه خودِ منابع از اهمیت برخوردار هستند. بنابراین منابع و قابلیتهای سازمانی از اهمیت یکسانی برخوردارند.
منابع سازمانی
منابع را میتوان در چهار دسته تقسیمبندی کرد:
۱) منابع فیزیکی (مانند تجهیزات و ساختمانها)
۲) منابع مالی (مانند نقدینگی)
۳) منابع انسانی (مانند مهارتها و دانش کارکنان)
۴) منابع نامشهود (مانند امتیازها و برند سازمان)
اما اگر نتوان از تجهیزات، دانش و یا برند به درستی استفاده کرد، آنها هیچ ارزشی ندارند. توانمندیها، مهارتها و تواناییهایی هستند که به کمک آنها منابع به صورت اثربخش، از طریق فعالیتها و فرآیندهای سازمان به کار برده میشوند.
نکته: باید بین قابلیت های آستانه (پایه) و قابلیتهای محوری که به سازمان ها کمک می کنند تا به مزیت رقابتی و عملکرد برتر برسند تمایز قائل شد. منظور از قابلیت های آستانه، قابلیت هایی هستند که سازمان برای رفع الزامات ضروری خود جهت رقابت در یک بازار مشخص، به آنها نیاز دارد. در واقع قابلیت های آستانه برای ورود به بازار و بقا ضروری هستند اما نمی توانند منجر به مزیت رقابتی شوند.
منبع: مبانی استراتژی
نویسندگان: جانسون و شولز و ویتینگتون