نوع کتاب | تالیف |
ناشر | چاپ و نشر بازرگانی |
نام و نام خانوادگی پدیدآورنده(گان) | هوشنگ نظامیوند چگینی |
سال انتشار | ۱۳۹۸ |
نوبت چاپ | اول |
تعداد صفحات | ۳۱۵ |
استراتژی و شناسایی آن سال هاست که موضوع نوشته های تعداد زیادی از اساتید مدیریت در دنیا است. استراتژی عبارتی است که امروز از زبان بسیاری از مدیران و رهبران سازمان ها و شرکت ها می شنوید و در دانشگاه ها بخشی از زمان دانشجویان و اساتید صرف بررسی این واژه و مدل های مرتبط با آن می شود.
بنابراین سؤالی برای دانشمندان مدیریت مطرح است که چرا سازمان هایی که اقدام به تدوین برنامه استراتژیک می کنند به طور قطع موفق نمی شوند. این سؤال در کشور ما نیز مطرح است و سال هاست که بسیاری از مدیران، بخشی از وقت خود و منابع سازمان را درگیر جلسات متعدد برنامه ریزی استراتژیک می کنند، اما نتایج به هیچ وجه متناسب با اهداف تعیین شده نیست.
اگرچه در این مطالعه به دلیل استفاده از مدل مینتزبرگ در شناسایی رویکردهای خلق استراتژی که شامل چهار رویکرد چشم اندازسازی استراتژیک یا کارآفرینانه، یادگیری استراتژیک، برنامه ریزی استراتژیک یا رسمی و اقدام اکتشافانه استراتژیک است، استفاده شد اما نتایج نشان داد که در شرکت های مورد بررسی رویکرد یادگیری استراتژیک وجود ندارد. در شرکت های کارآفرین محور اعم از کارآفرین مالک یا کارآفرین سازمانی رویکرد چشم انداز سازی حاکم می باشد و در شرکت های موفقی که از ثبات مدیریت خوبی برخوردار است و نیز دارای اندازه ای نسبتا بزرگی هستند، رویکرد جدیدی به نام تیم استراتژیک است که کارآمد می باشد. در سایر سازمان ها شاهد به کارگیری ضعیف رویکرد های رسمی با تلفیقی از رویکرد های کارآفرینانه و رسمی هستیم.