رابرت کاپلان در سال ۱۹۴۰ در نیویورک متولد شد. وی مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی برق و در دانشگاه MIT گذرانده است. کاپلان دکترای تحقیق در عملیات را از دانشگاه کورنل اخد نمود. وی استاد دانشکده بازرگانی هاروارد در شهر بوستون است. او قبلاً در دانشگاه کارنگیملون تدریس میکرد. کارهای تحقیقاتی کاپلان متمرکز بر سیستمهای سنجش عملکرد به ویژه تعیین هزینه فعالیتها و کارت امتیازی متوازن(BSC) بوده است.
دیوید نورتون متولد سال ۱۹۴۱ در آمریکا است. وی دارای لیسانس مهندسی برق از موسسه پلیتکنیک ورسستر میباشد. نورتون کارشناسی ارشد خود را در رشته تحقیق در عملیات از دانشگاه ایالتی فلوریدا و دکترای مدیریت کسبوکار را از دانشگاه هاروارد اخذ نمود. او مؤسس و رئیس مرکز همکاری کارت امتیازی متوازن در لینکولن واقع در ایالت ماساچوست است. نورتون همچنین مؤسس و رئیس مرکز راهحلهای رنسانس میباشد که یک شرکت ارائهدهنده خدمات مشاوره در خصوص کارت امتیازی متوازن است.
رابرت کاپلان و دیوید نورتون به عنوان معروفترین چهرههای نظریه کارت امتیازی متوازن به شمار میروند. این نظریه، برای نخستین مرتبه در یکی از مقالات نشریه هاروارد بیزینس ریویو در سال ۱۹۹۲ با عنوان «کارت امتیازی متوازن: تدبیری که عملکرد را هدایت میکنند» مطرح شد. مقصود اصلی کاپلان و نورتون این بود که «شما هر آنچه را میسنجید به دست میآورید».
امروزه تعداد سازمانهایی که از این رویکرد استفاده میکنند، رشد چشمگیری داشته است. نورتون مدعی است که ۶۰ درصد شرکتهای بزرگ آمریکایی، اکنون به نوعی از رویکرد کارت امتیازی متوازن استفاده میکنند. کاپلان میگوید: «کارت امتیازی متوازن به دنبال این است که به تمامی سطوح نیروی کار از طریق آموزش آنها درباره استراتژی شرکت و گامهای کوچکی که باید برای نیل به اهداف بزرگ بردارند، قدرت و اختیار اعطا کند». در این رویکرد اطلاعات دقیق و به موقع وارد سیستم میشوند و کارت امتیازی متوازن کمک میکند تا از طریق روابط علت و معلولی که آشکار میشوند، بتوان بر نیازهای یادگیری و اعمال تغییرات لازم تمرکز کرد.
استفانلتزا در مقاله «طراحی و اجرای کارت امتیازی متوازن: تجزیه و تحلیل عملی سه شرکت» میگوید که کارت امتیازی متوازن باید بر عملکرد به عنوان یک فرآیند پویا، مستمر و یکپارچه تأکید کند، به عنوان یک ابزار مکمل عمل نماید، ابزاری برای تعیین مسیر حال و آینده سازمان باشد و اطلاعاتی را ارائه دهد که در واقع ستون فقرات استراتژی سازمان هستند.
لتزا به برخی از نقایص موجود در استفاده از کارت امتیازی متوازن اشاره کرده و میگوید که باید اقدامات زیر به هنگام استفاده از این رویکرد اعمال شوند:
- پرهیز از معیارهایی که بیش از حد به جزئیات میپردازند و تضمین این امر که معیارهای ارائه شده، صرفاً مرتبط با اهداف استراتژیک سازمان باشند.
- تضمین این امر که تمامی فعالیتهای سازمان در قالب ارزشیابی قرار بگیرند؛ این امر تضمین میکند که همه افراد سازمان در تحقق اهداف آن نقش داشته باشند.
- نظارت بر نحوه ارائه اطلاعات، زیرا ممکن است اطلاعات در اختیار کسانی قرار بگیرند که در جایگاهی قرار ندارند که بتوانند از آن اطلاعات استفاده کنند که این امر میتواند خود منشأ برخی اختلافات در درون سازمان شود.
کتب
- کارت امتیازی متوازن: تبدیل استراتژی به عمل
- سازمانهای استراتژیمحور
مقالات
- کارت امتیازی متوازن: معیارهایی که عملکرد را هدایت میکنند
- عملی ساختن کارت امتیاز متوازن
- یادگیری استراتژیک و کارت امتیازی متوازن