کارت امتیازی متوازن یک ابزار مدیریتی برای اجرای استراتژی است؛ گزارش ساختاربندی شده و نیمه استانداردی که به مدیران اجازه میدهد بتوانند به راحتی بر روند اجرای فعالیتها توسط کارمندان نظارت داشته باشند و نتایج این فعالیتها را بررسی و کنترل کنند.
ویژگی اصلی کارت امتیازی متوازن در اختیار گذاردن بستری مناسب برای شناخت قوانین و روابط علت و معلولی حاکم بر دنیای کسب و کار و همچنین استخراج برنامههای عملیاتی برای اجرایی کردن استراتژی سازمان است (منبع).
رابطه علی – معلولی چهار منظر کارت امتیازی متوازن
کاپلان و نورتون اعلام کردند که برای انجام یک ارزیابی کامل از عملکرد سازمان می بایست این عملکرد از چهار منظر یا زاویه دید مورد ارزیابی قرار گیرد:
۱) منظر مالی
۲) منظر مشتری
۳) منظر فرایندهای داخلی
۴) منظر یادگیری و رشد
یافته های نورتون و کاپلان موید این واقعیت بود که شرکت های موفق در هر یک از این چهار منظر اهداف خود را تعیین و برای ارزیابی توفیق در این اهداف در هر منظر سنجه هایی انتخاب کرده و اهداف کمی هر یک از این سنجه ها را برای دوره هایی ارزیابی مورد نظر تعیین می کنند، سپس اقدامات و ابتکارات اجرایی جهت تحقق این اهداف را برنامهریزی و به مورد اجرا می گذارند.
کاپلان و نورتون متوجه شدند که بین اهداف و سنجه های این چهار منظر نوعی رابطه علت و معلولی وجود دارد که آنها را به یکدیگر ارتباط می دهد:
برای کسب دست آوردهای مالی (در منظر مالی) می بایست برای مشتریان خود ارزش افرینی (در منظر مشتری) کنیم و اینکار عملی نخواهد بود مگر اینکه در فرآیندهای عملیاتی خود برتری یابیم و آنها را با خواسته های مشتریانمان منطبق سازیم(منظر فرآیندهای داخلی) و کسب برتری عملیاتی و ایجاد فرآیندهای ارزش افرین، امکانپذیر نیست مگر اینکه فضای کاری مناسب را برای کارکنان ایجاد و نوآوری و خلاقیت و یادگیری و رشد را در سازمان تقویت کنیم (منظر یادگیری و رشد).
برگرفته از کتاب: سازمان های استراتژی محور
تالیف: رابرت اس.کاپلان و دیوید پی.نورتون
ترجمه: پرویز بختیاری